Voor ,,De wereld van Tarantino” trokken jonge filmmakers met een kleine camera de wereld rond en maakten ze een reportage over iemand die hen boeide. Het resultaat is hun persoonlijke blik op de ruime wereld. Maria Tarantino leidde de documentaires in en uit, sprak met de makers of met de protagonisten. Voor dit programma maakte ik mijn eerste twee documentaires.

“I love you father” – 44′

Zaur vit dans une maison d’accueil à Bruxelles. Il a 45 ans et a fui la Géorgie. Zaur n’ose pas retourner dans son pays. Il craint pour sa vie. Il ne sait pas où est sa famille et sa famille ne sait pas dans quel pays il se trouve actuellement. L’incertitude lui pèse et le désir de revoir les siens est profond. Le journaliste Joeri Vlekken s’est rendu à Tbilissi en Géorgie. Dans le plus grand secret et avec l’aide d’un réseau d’amis, il a réussi à retrouver la famille Zaur.

 

“Vliegen” – 44′

(uit De Standaard)

Ex-KETNET-reporter Joeri Vlekken trok op reportagereis naar de Russische hoofdstad Moskou en kwam terug met drie verhalen. In Moskou volgen we enkele (jonge) mensen die soms uit ver afgelegen gebieden in Rusland en daarbuiten naar de hoofdstad zijn getrokken, in de hoop op een beter leven.

We zien een moeder, Larissa die de zin van haar bestaan terugvond bij de geboorte van haar kind. “Vroeger droomde ik dat ik kon vliegen. Ik was toen een jaar of tien. Nu vlieg ik niet meer. Nu maken de gewone dingen mij gelukkig.”

Het tweede personage is Dima, een jonge hippie, die wilde plannen heeft als muzikant. Hij leeft voor zijn muziek én voor zijn liefje. “Voor mij is de liefde alles. De liefde houdt de wereld draaiend.”

En als derde komt Anja aan bod, een actrice die droomt van een grote carrière in de theaterwereld. Zij komt uit een afgelegen stad ergens in Siberië, maar hier in Moskou is opengebloeid. “Ik ben eindelijk geworden wie ik écht was.”

– Joeri verwerkte deze drie verhalen tot één film die opvalt door zijn poëtische beeldtaal. Nochtans wil Joeri niet scoren met valse esthetiek; zijn film is een tranche-de-vie van het Moskou van vandaag. Het leven en wat mensen ervan verwachten in Moskou, anno 2004.

Maria Tarantino over regisseur Joeri Vlekken: “Joeri is een dromer, een beetje zoals zijn hoofdpersonages. Hij weerstond dapper een publiek van Russische filmcritici bij de voorstelling van zijn film in het Moskouse Filmmuseum.’

 

In de wereld van Tarantino kregen jonge makers de kans om hun eerste documentaire te maken, maar het programma zelf was ook een magazine over het documentaire maken zelf. De extra content rond de documentaires werd gemaakt door Filip Lenaerts en ik. In het programma spraken we met makers en protagonisten van over de hele wereld. Soms kwamen ze naar hier, soms trokken we naar hen toe. Zo trokken we onder andere met Hanna Pollak van  The Children of Leningradsky (Nominee Academy Awards) een week lang door de straten van Moskou op zoek naar de straatkinderen uit haar documentaire.